Do 1527 r. miejscowość, gdzie jest usytuowany kościół nosiła nazwę Łączna Mniska. Aż do XVIII stanowiła ona własność opactwa benedyktyńskiego w Sieciechowie. Przed założeniem parafii funkcjonowała tu mała kaplica. Parafia została erygowana w 1533 r. przez biskupa Piotra Tomickiego. Fundatorami byli benedyktyni sieciechowscy. W ziemię uposażył ją opat Maciej. W XVII powstał kościół drewniany z fundacji abp. Lwowskiego Jana Próchnickiego. Przy tym kościele powstała kaplica murowana.
Do końca XVIII w., gdy nie istniała jeszcze diecezja lubelska, parafia przynależała do diecezji krakowskiej i wchodziła najpierw w skład dekanatu parczewskiego, później chełmskiego a od XX w. od erygowania diecezji lubelskiej w 1905 do dekanatu łęczyńskiego. W latach 1968 – 1972 dla usprawnienia duszpasterstwa pobudowano kaplicę filialną w Nadrybiu, która usamodzielniła się w 1981 r.
Do XVIII w. duszpasterzami byli benedyktyni. Za ich posługiwania przy parafii istniała szkoła i niewielki szpital dla ubogich.
Obecny kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zaczęto budować w 1778 r. z fundacji opata sieciechowskiego Leonarda Prokopowicza. W 1786 r. kościół został konsekrowany przez biskupa Jana Lenczowskiego. Zakończenie prac budowlanych nastąpiło w 1800 r. W tym też czasie otrzymał ostateczny kształt rokokowy ołtarz główny z obrazem Matki Bożej Wniebowziętej. W 1907 dobudowano drugą zakrystię (tzw. salkę katechetyczną). W 1914 położono polichromię w całym kościele. W latach 1979 – 1981 dokonano kompleksowej renowacji polichromii przez Alojzego Gossa z Torunia.Po lewej stronie kościoła mieszczą się ołtarze z obrazami Matki Bożej Różańcowej, św. Barbary, św. Macieja Apostoła. Po prawej stronie zaś św. Antoniego Padewskiego, św. Anny Samotrzeć i św. Tekli. Na chórze znajdują się organy 8 głosowe z XIX wieku.
