Nabożeństwo Drogi Krzyżowej to drugie obok Gorzkich Żalów nabożeństwo Wielkiego Postu, w którym powinni uczestniczyć wierni. Tradycja odprawiania Drogi Krzyżowej powstała w Jerozolimie, miejscu Męki i Śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa. W średniowieczu franciszkanie, którzy oprowadzali pątników po Jerozolimie zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa i poprzez to przyczynili się do rozpowszechnienia tego nabożeństwa. Liczbę czternastu stacji przyjęto dopiero w XVII wieku – jedne pochodzą z opisów Ewangelistów inne zaczerpnięto z tradycji.
Nabożeństwo Drogi Krzyżowej jest czasem:
- rozważania ostatnich chwil życia Jezusa; dostrzeżenia wielkiej boleści Jezusa – Jezus został nie tylko skatowany, choć był bez winy, ale także dogłębnie poniżony i odrzucony przez wielu,
- uświadomienia sobie doniosłości tego wydarzenia dla mnie – Bóg mnie kocha, to dla mnie i za mnie umarł Jego Syn; już dał mi najcenniejszy skarb – Odkupienie; uczynię wszystko by nie grzeszyć a gdy upadnę zrobię wszystko, by szybko powstawać; Jezus jest ze mną we wszystkich trudach mojego życia
- adorowania Jezusa w Jego odkupieńczej drodze: Jego Męce i Śmierci oraz oddania Jezusowi czci i chwały
