Popielec 2019

Rzym, 7 marca 1984r.

św. Jan Paweł II Wielki Post Roku Odkupienia – fragmenty

„ Liturgia Popielca wyraża się w dwóch krótkich formułach z Pisma Świętego:

• Formuła pierwsza: „ Pamiętaj, człowiecze, że jesteś prochem – i w proch się obrócisz” – z Księgi Rodzaju ( por. Rdz 3,19 )
• Formuła druga: „ Nawracajcie się i wierzcie Ewangelii” według tekstu św. Marka ( Mk 1,15 ).

Każda z tych formuł zawiera treść własną. Każda jest swoistą syntezą. Kościół chce, abyśmy w początku Wielkiego Postu przyjęli prawdę, która zawiera się w jednej i drugiej formule liturgicznego obrzędu.

Przyjmijmy więc prawdę o śmierci, o zniszczalności człowieka w świecie doczesnym. I przyjmijmy jednocześnie prawdę o życiu, które przerasta wymiar doczesności: o życiu wiecznym w Bogu, do którego wprowadza nas Chrystus. I przyjmijmy, na gruncie tej dwoistej prawdy, wezwanie do nawrócenia…

… Niech wyda szczególny owoc, ten czterdziestodniowy post Roku Odkupienia !”

W Środę Popielcową, tak jak niegdyś przodkowie wielu parafian uczestniczyło w Mszy Świętej rozpoczynającej pasyjny czas Wielkiego Postu. Cała liturgia: pieśni pasyjne; zastąpienie radosnej aklamacji „Alleluja” aklamacją „Chwała Tobie Słowo Boże”; fioletowy kolor szat kapłana i ministranckich„ kołnierzy” oraz obrzęd posypania głów popiołem „budziły” nas i wzywały, by tego czasu nie stracić, by ten czas wydał owoc: jeszcze bliższej relacji z Bogiem naszym Stworzycielem, Odkupicielem, Pocieszycielem.